برخی مبتلایان به آلزایمر هیچ علایمی ندارند

آفتاب نیوز :

متخصصان می گویند این یافته ها ممکن است به درک بهتر این موضوع منجر شود که چطور برخی افراد با وضعیت سلامت خوب و بدون دارو یا بیماری مغزی به سن 90 یا حتی 100 سالگی می رسند.

در این پژوهش، متخصصان بافت های مغزی موجود در بانک مغز هلند را ارزیابی کردند که دارای نمونه های مغز اهدایی بیش از 5000 فرد فوت شده است که به طیف وسیعی از بیماری ها مبتلا بودند.

این بانک مغز همچنین سوابق پزشکی مستند و جزییات دوره بیماری همراه با علایم هر اهداکننده را حفظ و نگهداری کرده است.

متخصصان دریافتند زیرگروهی از افراد که فرایند های ابتلا به آلزایمر در مغزشان وجود داشت هیچ گونه علایم بالینی در دوره حیات نداشتند و نشان می داد که آن ها گروهی «تاب آور» محسوب می شدند.

متخصصان وقتی فعالیت ژنی مغز افراد در این گروه را ارزیابی کردند، دریافتند که چند فرایند دستخوش تغییر شده بود.

به نظر می رسید نوعی سلول ستاره شکل موسوم به آستروسیت (اختریاخته) آنتی اکسیدان متالوتیونیین بیشتری تولید می کند.

این سلول ها به منزله زباله جمع کن های مغز شناخته می شوند که نقشی محافظتی دارند، اما در برخی موارد نیز ممکن است از طریق سایر سلول ها که میکروگلیا نام دارند التهاب ایجاد کنند.

متخصصان دریافتند در گروه تاب آور به نظر می رسد یک مسیر میکروگلیا که اغلب به بیماری آلزایمر مرتبط است، فعالیت کمتری دارد.

این مطالعه همچنین نشان داد واکنشی طبیعی که پروتیین کژتابیده سمی را به صورت خودکار از بین می برد در بیماران مبتلا به آلزایمر دستخوش تغییر شده، اما در افراد تاب آور این روند به نسبت طبیعی بود.

یافته های این پژوهش همچنین آشکار ساخت ممکن است در سلول های مغز افراد تاب آور، میتوکندری های بیشتری وجود داشته باشد که به منزله نیروگاه هر سلول هستند و تولید انرژی بهتر در مغز آن ها را تضمین می کند.

به گزارش ایندیپندنت، «لوک دفیریش»، یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: آنچه در سطح مولکولی و سلولی در این افراد رخ می دهد، هنوز روشن نبود. بنابراین، در بانک مغز دنبال اهداکنندگانی با بافت مغز دچار ناهنجاری گشتیم که علایم زوال شناختی نشان نداده بودند.

دکتر دفیریش گفت: بین تمام اهداکنندگان 12 مورد یافتیم، بنابراین تا اندازه ای نادر است. فکر می کنیم ژنتیک و سبک زندگی نقشی مهم در تاب آوری بازی می کنند، اما سازوکار دقیق این موضوع هنوز ناشناخته است.

پژوهش اخیر همچنین نشان داده است افرادی که محرک های شناختی بسیاری دریافت می کنند، مانند کسانی که شغلی پیچیده دارند، ممکن است تراکم ناهنجاری آلزایمری بیشتری را تاب بیاورند پیش از آنکه علایم بروز کند و به این اشاره دارد که شاید آن ها دارند تاب آوری شان را تقویت می کنند.

ورزش جسمی و سبک زندگی فعال از لحاظ شناختی همراه با ارتباط اجتماعی فراوان نیز نشان داده است که آغاز بیماری آلزایمر را به تعویق می اندازد.

دکتر دفیریش در پایان یادآور شد: اگر بتوانیم اساس مولکولی تاب آوری را بیابیم، بنابراین نقطه شروع جدیدی برای ساخت دارو داریم که می تواند فرایند های مرتبط با تاب آوری را در بیماران مبتلا به آلزایمر فعال کند.